"اولش همون موقع است  که خدا داشت منو مجبور می‌کرد به آدم که از لجن ساخته شده بود سجده کنم.داشت غرور منو می‌شکست خب، من از آتش ام ها؟ از یه ماده ی برتر، حالا نه برتر از همه چی ولی از لجن که برترم دیگه. شما بگین، این آخه انصافه؟ آره؟! کثافت های ترسو، از این می‌ترسین که داره صداتون رو می‌شنوه، نه؟ اگر قراره همیشه قضاوت‌هاتون از ترس جهنم باشه یا حسرت بهشت، پس من نمی‌دونم این وجدان رو برای چی داده به شماها."

نام من سرخ

اورهان پاموک